«Δεν παίζω παιχνίδια, ποτέ δεν μ’ άρεσαν. Λένε πως όταν είσαι τρελή για άντρες, στην πραγματικότητα ψάχνεις τον μπαμπά σου. Ελπίζω να είναι έτσι, ίσως και να τον βρω κάποια μέρα».
Η Joyce Carol Oates είναι αδιαμφισβήτητά μία από τις πιο ενδιαφέρουσες, σύγχρονες φωνές της αμερικανικής λογοτεχνίας. Δημοσίευσε το πρώτο της βιβλίο το 1963. Δεν το κρύβω πως είναι μία από τις αγαπημένες μου συγγραφείς. Τα βιβλία της κατέχουν ιδιαίτερη θέση στην προσωπική μου βιβλιοθήκη. Σε μία προσπάθεια να συλλέξω όλους τους τίτλους των βιβλίων της, που έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά, έπεσα πάνω στο «Τρελή για άντρες» σε μετάφραση της κυρίας Κατερίνας Σχινά, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις SCRIPTA το 1999.
Βρισκόμαστε στην Αμερική της δεκαετίας του 1970. Η πρωταγωνίστρια του βιβλίου, η νεαρή ενήλικας Ίνγκριντ Μπουν νοσηλεύεται σε μία ψυχιατρική κλινική, όπου καλείται να εξιστορήσει τα γεγονότα της σύντομης ζωής της στον γιατρό της. Έτσι λοιπόν, μεταφερόμαστε στο παρελθόν και συγκεκριμένα στην παιδική ηλικία της Ίνγκριντ Μπουν, η οποία είναι κόρη μίας πανέμορφης, «κοκέτας» μητέρας και ενός βετεράνου αεροπόρου πατέρα, που πολέμησε στο Βιετνάμ. Η μικρή Ίνγκριντ μεγαλώνει αποκλειστικά με τη μητέρα της, μιας κι ο πατέρας της βιώνει ένα μετατραυματικό στρες, που τον καθιστά ιδιαίτερα βίαιο και επιθετικό, γεγονός που θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην καθημερινότητα του, αφού τα προβλήματα που θα προκύψουν με το νόμο και τις τοπικές αρχές, θα τον αναγκάσουν να εξαφανιστεί και να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του κρυμμένος στο σκοτάδι.
Η Ίνγκριντ ανατρέφεται μέσα σε ένα περιβάλλον αδιαφορίας, από μία μητέρα δέσμια της εξωτερικής της εμφάνισης, η οποία συνάπτει συχνά ερωτικούς δεσμούς με άνδρες, με σκοπό να τους εκμεταλλευτεί οικονομικά. Ζουν σαν κυνηγημένες. Μεταφέρονται από μέρος σε μέρος, σε μία προσπάθεια να ξεφύγουν από τη βαριά σκιά του πατέρα, που τις καταδιώκει. Η Ίνγκριντ διατηρεί μία ρομαντικοποιημένη εικόνα του πατέρα της μέσα στο μυαλό της, εικόνα στην οποία προσκολλάται και τελικά παγιδεύεται μέσα σε αυτή.
Η μικρή Ίνγκριντ προσπαθεί να επιπλεύσει μέσα στον βούρκο παρακμής που μεγαλώνει. Σε έναν βούρκο σκοτεινό και αδηφάγο, όπου η φτώχια, το αλκοόλ, τα ναρκωτικά, η σωματική και σεξουαλική βία αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας της. Μέσα σε όλο αυτό το σκοτάδι, η Ίνγκριντ προσπαθεί να ανακαλύψει τον εαυτό της. Προσπαθεί να βρει τα πατήματα της, αλλά και τον χώρο που της αναλογεί μέσα σε έναν κόσμο απάνθρωπα σκληρό. Η πορεία της ζωής της ωστόσο είναι ήδη προδιαγεγραμμένη…
Από πολύ νωρίς η Ίνγκριντ οδηγείται σε μία ασυδοσία πράξεων, που περιλαμβάνει κατάχρηση ναρκωτικών και αλκοόλ, καθώς και ασταμάτητο σεξ. Η Ίνγκριντ παγιδεύεται μέσα σε αυτή τη φαυλότητα. Χάνεται. Μέχρι που συναντά τον Ήνοκ Σκαγκς και έρχεται η ολοκληρωτική της συντριβή. Ο Ήνοκ που είναι επικεφαλής μίας σατανιστικής οργάνωσης, των Παιδιών του Σατανά, καταφέρνει να τυλίξει στα δίχτυα του τη νεαρή Ίνγκριντ, η οποία του παραδίδεται πλήρως. Μετατρέπεται σε ένα εντελώς παθητικό πλάσμα, στο «Σκυλί» των Παιδιών του Σατανά, και γίνεται μάρτυρας αποτρόπαιων σκηνών βίας και εγκλημάτων. Η Ίνγκριντ βιάζεται ομαδικά και συστηματικά. Ακρωτηριάζεται. Μένει μέρες ολόκληρες κλειδωμένη σε ένα κελάρι δίχως νερό και φαγητό. Γίνεται μάρτυρας ανθρώπινης θυσίας. Η Ίνγκριντ συνθλίβεται. Έρμαιο μίας αδικαιολόγητης φαινομενικά προσκόλλησης σε έναν διαβολικό και αδυσώπητο άνδρα, φλερτάρει διαρκώς με τον θάνατο. Παρόλα αυτά, επιβιώνει…
Η Αμερικανίδα συγγραφέας για άλλη μία φορά συνθέτει ένα αδυσώπητο μυθιστόρημα. Σκοτεινό, σοκαριστικό, απάνθρωπο σε σημεία! Δεν χαρίζεται στην ηρωίδα της. Δεν καλλιεργεί αισθήματα συμπάθειας προς τον αναγνώστη. Ίσα ίσα που η Joyce Carol Oates προσεγγίζει την Ίνγκριντ με τρόπο ρεαλιστικό και ψύχραιμο, δημιουργώντας για άλλη μία φορά μία αντί-ηρωίδα για βασική πρωταγωνίστρια, την οποία ίσως προς το τέλος του βιβλίου κυρίως ίσως ο αναγνώστης αρχίζει κάπως να τη συμπονεί.
Το ΤΡΕΛΗ ΓΙΑ ΑΝΤΡΕΣ είναι ένα γοητευτικά σκοτεινό μυθιστόρημα, όπου οι ισορροπίες είναι δυσδιάκριτες, με τη συναίνεση, την επιθυμία, τον εξαναγκασμό και τον τρόμο να εναλλάσσονται διαρκώς, χωρίς να γίνονται αντιληπτά τα όρια τους. πρωταγωνιστής του βιβλίου πέρα από τη νεαρή ηρωίδα, που με δεξιοτεχνία πλάθει η Oates θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι το ίδιο το ΚΑΚΟ και όλες του εκφάνσεις. Η Αμερικανίδα συγγραφέας μέσα από τη συνταρακτική ιστορία της Ίνγκριντ εξερευνά το κακό, το κακό που ενυπάρχει έκδηλα στους κόλπους της καθημερινότητας, την απροκάλυπτη βαρβαρότητα της καθημερινής ζωής των ανθρώπων που δεν είχαν την τύχη να γεννηθούν με προνόμια και ό,τι περιλαμβάνει αυτό, αλλά και το κακό εκείνο που υφέρπει κάτω από την επιφάνεια, το κακό εκείνο που ζει μέσα μας, στο υποσυνείδητο μας, που τρέφεται από τους φόβους και τις αδυναμίες μας και δυναμώνει μέσα από τη σκοτεινή μας πλευρά!
Η Joyce Carol Oates τολμά να καταδυθεί στο απόλυτο σκοτάδι των διαλυμένων οικογενειών όπου πρωταγωνιστεί η αδιαφορία, στο σκοτάδι των εξαρτήσεων από αλκοόλ και ναρκωτικά, που για κάποια τραυματισμένα και ευάλωτα ανθρώπινα πλάσματα αποτελούν τη μοναδική σανίδα σωτηρίας, το σκοτάδι του συναλλακτικού σεξ και των σατανιστικών οργανώσεων, στο εσωτερικό εκείνο σκοτάδι των ανθρώπων που αναζητούν απελπισμένα λίγη αγάπη, πληρώνοντας τη με κάθε κόστος.
Η Ίνγκριντ λοιπόν, η τόσο σάρκινη ηρωίδα της Joyce Carol Oates αναζητά απελπισμένα λίγη αγάπη, λίγο νοιάξιμο, λίγη φροντίδα. Την αγάπη εκείνη που στερήθηκε από τον βετεράνο πατέρα της, αλλά και την ομολογουμένως αδιάφορη μητέρα της, θα αναζητήσει ακολουθώντας κακοτράχαλα και σκοτεινά μονοπάτια, όπου θα την οδηγήσουν στην ολική της καταστροφή και στην προσωπική της εκμηδένιση, κι αυτό γιατί έψαχνε απεγνωσμένα τον τρόπο για να πιστέψει πως έστω και λίγο αξίζει να αγαπηθεί αλλά και να συναντήσει εκείνον τον άνθρωπό, που θα πιστέψει έστω σε ένα μικρό κομμάτι του εαυτού της!
Μπορεί το μυθιστόρημα «ΤΡΕΛΗ ΓΙΑ ΑΝΤΡΕΣ» να μην κυκλοφορεί πια, όμως αν το πετύχετε στη σελίδα του «metabook» μεταχειρισμένο, αξίζει να φτάσει στα χέρια σας!
