Ο Τζόναθαν Κόου είναι ένας από τους σημαντικότερους, σύγχρονους Βρετανούς συγγραφείς, που αγαπώ να διαβάζω. Τον ακολουθώ πιστά σε κάθε του νέο μυθιστόρημα, τι κι αν σε μερικά από αυτά δεν τα βρίσκουμε πάντα. Παρόλα αυτά τον θαυμάζω απεριόριστα για τον ιδιαίτερα ευφυή τρόπο, που ασκεί κριτική στα κακώς κείμενα της βρετανικής κοινωνίας, για τον απολαυστικά σατυρικό τρόπο που ρίχνει φως στις παθογένειες της πολιτικής σκηνής και της βρετανικής κυβέρνησης ειδικότερα, καθώς και για την αδιαμφισβήτητη συγγραφική του δεινότητα, μιας και δεν έχει υπάρξει δικό του μυθιστόρημα, από αυτά που με κέρδισαν ως αναγνώστη, που να μην διαβάστηκε σχετικά γρήγορα!
Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πόλις το νέο του μυθιστόρημα, με τίτλο Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ ΜΟΥ, σε μετάφραση της κυρίας Άλκηστις Τριμπέρη. Χρειάστηκα μονάχα 2-3 μέρες για να το ολοκληρώσω. Ήταν ομολογουμένως μία άκρως απολαυστική αναγνωστική εμπειρία, που δυστυχώς κράτησε λίγο! Πρόκειται για ένα λογοτεχνικό μείγμα που συνδυάζει ποικίλα λογοτεχνικά είδη, ενώ ταυτόχρονα συνυφαίνονται μεταξύ τους και ποικίλες αφηγηματικές προσεγγίσεις, οι οποίες είναι σοφά διαμοιρασμένες στα τρία βασικά μέρη του βιβλίου! Συγκεκριμένα, τα λογοτεχνικά είδη που θα συναντήσει ο αναγνώστης στο μυθιστόρημα του Κόου είναι το «cozy crime», το «dark academia», η αυτομυθοπλασία, μοιρασμένα σκόπιμα ώστε να εξυπηρετείται επιτυχώς η εξέλιξη της πλοκής και φυσικά να δίνεται τελικά η λύση της πλοκής, η οποία θα έλεγα ότι κλείνει παιχνιδιάρικα το μάτι στον αναγνώστη!
Αρχικά, ο αναγνώστης συναντά την Φιλ, η οποία έχει μόλις λάβει το πτυχίο της στην αγγλική φιλολογία, έχει επιστρέψει στο πατρικό της και εργάζεται σε ένα ιαπωνικό «fast food» στο Heathrow, μέχρι να αποφασίσει τι θέλει να κάνει από εδώ και μπρος στη ζωή της. Την ανιαρή καθημερινότητα της έρχεται να ταράξει η επίσκεψη ενός φίλου της μητέρα της. Ο Κρίστοφερ Σουάν, που διατηρεί ένα διαδικτυακό «blog» όπου στηλιτεύει τις πολιτικές ενέργειες του κυβερνώντος κόμματος και γενικότερα τα πολιτικά τεκταινόμενα, που από ότι φαίνεται οδηγούν την βρετανική κυβέρνηση προς την Άκρα Δεξία, θα τους επισκεφθεί για λίγες μέρες, μέχρι να ξεκινήσει το συνέδριο των Συντηρητικών, το οποίο και θα παρακολουθήσει. Την επίσκεψη του Κρίστοφερ θα ακολουθήσει αυτή της υιοθετημένης κόρης του, της Ρασίντας. Η Φιλ και η Ρας έρχονται κοντά. Μοιράζονται σκέψεις, συναισθήματα, καθώς και την κοινή τους αγάπη για τα «Φιλαράκια». Η Φιλ της εξομολογείται την επιθυμία της να ασχοληθεί με τη συγγραφή και ίσως με το είδος του «cozy crime». Ο Κρίστοφερ φεύγει για το συνέδριο, το οποίο και ξεκινά ομαλά μέχρι τη στιγμή που διαπράττεται ένας φόνος. Ο φόνος του Κρίστοφερ Σουάν. Τότε η επιθεωρήτρια Πρου Φρίμπορν λαμβάνει δράση, για να βρει τον δολοφόνο!
Ο Τζόναθαν Κόου με διάθεση άκρως παιχνιδιάρικη ανακατεύει τα πρόσωπα και τις καταστάσεις, τα λογοτεχνικά είδη και τις αφηγηματικές τεχνικές και συνθέτει ένα γοητευτικό μυθιστορηματικό κράμα, μέσα από το οποίο «παίζει» με τον αναγνώστη. Προσωπικά, φτάνοντας προς το τέλος του βιβλίου, όπου όλα ξεκαθαρίζουν και τα κομμάτια του μυθιστορηματικού παζλ μπαίνουν στη σωστή θέση, όπου έρχεται η συνειδητοποίηση του τι πραγματικά συνέβη, χαμογέλασα αυθόρμητα γιατί ο Βρετανός συγγραφέας κατάφερε να με «κοροϊδέψει», να «παίξει» μαζί μου καθ’ όλη τη διάρκεια της αφήγησης και τελικά να με αφήσει με το στόμα ανοιχτό, γιατί ανέτρεψε ολοκληρωτικά κάθε βεβαιότητα μου…
Μέσα από το ευφάνταστο και αναγνωστικά ευχάριστο μυθιστόρημα του, ο Βρετανός συγγραφέας για άλλη μία φορά καταφέρνει να θίξει μία πληθώρα κοινωνικών ζητημάτων, ξεκινώντας από ένα έξυπνο σχόλιο στην ποπ κουλτούρα και τα νέα λογοτεχνικά είδη, που τα τελευταία χρόνια γνωρίζουν μαζική δημοφιλία. Εκτενείς αναφορές στα «Φιλαράκια», σε μία από τις πιο εμβληματικές, τηλεοπτικές σειρές σε παγκόσμιο επίπεδο, διατρέχουν επίσης το μυθιστόρημα του Κόου, καθώς και αναφορές κινηματογραφικού χαρακτήρα!
Φυσικά, από το μυθιστόρημα του Τζόναθαν Κόου δεν θα μπορούσε να απουσιάζει το πολιτικό σχόλιο, το οποίο είναι διάχυτο σε όλη την έκταση του μυθιστορήματος του. Πολυάριθμες αναφορές στη Liz Truss, τη νέα ηγέτη του Συντηρητικού Κόμματος και στη βραχύβια θητεία της ως Βρετανίδα πρωθυπουργός, η οποία μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα κατάφερε να αποδιοργανώσει και να διχάσει την Βρετανία, να εφαρμόσει επικίνδυνες πολιτικές, που οδήγησαν σε ολέθριες οικονομικές και όχι μόνο συνέπειες, οι οποίες συνεχίζουν να επηρεάζουν τον βρετανικό λαό.
Μεγάλο ενδιαφέρον έχουν και οι αναφορές του Βρετανού συγγραφέα σε εκείνες τις πολιτικές που εφαρμόζονται υποδόρια από τους έχοντες την εξουσία σε βάρος των αδυνάμων, με αποτέλεσμα να διαιωνίζεται το κοινωνικό πρότυπο όπου επιβιώνει ο ισχυρότερος. Πολιτικές, όπως ο συντηρητικός εξτρεμισμός, που πηγαίνουν κόντρα σε κάθε ίχνος ηθικής και ανθρωπιάς, πολιτικές ενέργειες που πραγματοποιούνται στα σκοτεινά, εξαπλώνονται και τελικά καταφέρνουν να εδραιωθούν οδηγώντας σε τραγικές συνέπειες!
Ολοκληρώνοντας, Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ ΜΟΥ του Τζόναθαν Κόου είναι ένα φρέσκο, βαθιά ειρωνικό, μα και διασκεδαστικό συνάμα μυθιστόρημα, που διαβάζεται ειλικρινά με μία ανάσα! Ένα μυθιστόρημα που μέσα από την ευφάνταστη λογοτεχνική προσέγγιση του Βρετανού συγγραφέα υπογραμμίζεται χωρίς τυμπανοκρουσίες και τρόπους βαρύγδουπους η επικινδυνότητα εφαρμογής εξτρεμιστικών πολιτικών ενεργειών, οι οποίες αντιβαίνουν μία από τις βασικότερες ανθρώπινες αξίες, αυτή της ελευθερίας!
Αξίζει να το αναζητήσετε!
